مکالمه انسان و مکان مقدّس جستاری بر نقش مخاطب در فهم قداست مکان

امروزه نقش فضای معماری در انتقال مفهومِ قداستِ مکان کم­رنگ و منقطع است. در این بحث به تحلیل این انقطاع پرداخته‌ شده است. روش تحلیل این پژوهش به مباحث هرمنوتیکِ مدرن وابسته است که بر نقش مخاطب در فهم و آفرینش معنا تأکیددارند. در این راستا پس از دسته‌بندی انواع بناهای مقدس با توجه به اراده خداوندی یا میل استعلایی بشر، در مسیر تحلیل فهم انسانی از مکان مقدس، از مفهوم «مکالمه» استفاده شده است که از مفاهیم اصلی هرمنوتیک گادامری محسوب می‌شود؛ چراکه به نظر می‌رسد می‌توان از آن به‌عنوان مفهومی اساسی در تفسیر مکان بهره برد. در خلال مطالب در مورد نقش «سنت هنری» و نحوه تفسیر آن به‌عنوان مفهومی اساسی و پایه در فهم اثر معماری بحث کرده‌ایم. نتایج پژوهش نشان می‌دهد فهم، مکالمه و پذیرش یک اثر هنری پرمعنا (به‌ویژه مکان مقدس) در تمایلی دوگانه نسبت به سنت‌ها اتفاق می‌افتد و آن دیالکتیک «بازگشت و استقبال» است.